Toen ik vroeger een jaar of 5 was had ik al last van flinke overgewicht, ik had een scheve pony (die kapper is nu gelukkig met pensioen..) en ik had niet de nieuwste mode aan. Daar naast woonde ik nog op een camping in een chalet, en veel mensen vonden dit maar “raar”. Kortom met al deze dingen was ik al vroeg het pispaaltje van de klas en van de camping zo weet ik nog goed dat ik slakken naar mijn hoofd kreeg gegooid, niet langs een groepje jongeren durfde omdat ik bang was wat er kon gebeuren, er diverse scheld woorden naar mijn hoofd gegooid kreeg…en ik was toen echt nog maar 5/6 jaar.
Eindelijk was ik wat ouder ik ging naar de eerste klas toe, had geen scheve pony meer en was afgevallen. Toch was ik in de brugklas weer het pispaaltje want ik lachte vreemd, had niet de nieuwste mode merken aan of….er was altijd wel weer een andere reden. Gelukkig bleef het dit keer alleen bij woorden die er naar mij toe gegooid werden, maar ik kan je vertellen dat ik blij was toen ik mijn VMBO diploma had gehaald. Inmiddels ben ik 26 en ben ik nog steeds onzeker over mijn uiterlijk (hoeveel ik ook afval dit zal altijd zo blijven) of ik vraag mij steeds af of ik wel aardig genoeg ben? Ik probeer altijd alle mensen tevreden te houden, maar word er ook aan mij gedacht?
Op het gebied van relaties is er ook onzekerheid door de “plotse” scheiding begin vorig jaar ben ik zo onzeker dat mijn huidige relatie ook zo in een klap over kan zijn. Gelukkig is Roy hier zo lief in dat hij mij steunt en mij ook duidelijk maakt dat ik echt niet onzeker moet zijn, en door zijn steun is deze onzekerheid gelukkig echt al een stuk minder worden.
Het moederschap was in het begin ook een grote wolk van onzekerheid ik was 19 toen Sterre werd geboren, en was zelf eigenlijk nog een “kind”. Nu 6 jaar later is die onzekerheid ook al een flink stuk gezakt, want volgens mij doe ik het best goed. Natuurlijk baal ik ook wel eens van de situatie en dat ik niet alle problemen kan “weg nemen”, maar dat hoort denk ik gewoon bij het leven.
Naast al deze persoonlijke “dingen” kan ik mij ook onzeker maken over het bloggen, niet over de artikelen/foto’s want die vind ik prima ik sta daar 100% achter anders gooi ik ze niet online. Daar naast heb ik echt hele lieve volgers/lezers en daar ben ik echt super dankbaar voor! Alleen als ik sommige berichtjes op Facebook/Twitter lees met mensen die later dan mij zijn gaan bloggen en echt gigantische aantallen hebben qua bezoekers, dan denk ik gelijk bij mij zelf…doe ik iets verkeerd? Ik betrek het gelijk op mij zelf terwijl ik voor mij zelf blog, er veel plezier in heb en het met veel liefde doe. Door alle ervaringen in het verleden merk ik toch dat ik wat onzeker ben en ik probeer hier echt aan te werken, gelukkig krijg ik daar steun bij want dat is nou eenmaal ook erg belangrijk.
Zo kan ik zonder gekheid denk ik nog heel veel meer schrijven over mijn onzekerheid, maar dat doe ik niet vandaag ik wilde dit gewoon een beetje “kwijt”. Ik weet dat veel lieve lezers/volgers mij heerlijk “gewoon” en “spontaan”, vinden maar achter deze meid schuilt zich toch nog soms wel een onzeker meisje…
Waar zijn jullie wel eens onzeker over?
Och meiske toch. Wat een openheid zeg, respect dat je dit durft te vertellen. Iedereen, echt iedereen, heeft last van onzekerheid. Neem het voorbeeld van het bloggen: Jij hebt meer dan 1000 volgers! Kom ik aan met nog geen 170 volgers. Daar zou ik onzeker van kunnen worden. Net als mijn uiterlijk. Ik ben heel veel afgevallen, maar heb veloverschot en ook ik heb dagen dat ik mijzelf niet mooi vind. Onzeker of ik bepaalde dingen wel kan die van me “verwacht” worden. Echt Bianca, je bent niet de enige! Liefs
Lieve Bianca, Wat een mooi stuk. Het siert je dat je zo schrijft over je onzekerheid. Ik denk dat iedereen hier mee te maken heeft. Maar gezien je verleden kan ik mij voorstellen dat het best een litteken bij je heeft achtergelaten. Jammer dat kinderen zo gemeen kunnen zijn, ik begrijp het gewoon niet. Probeer zodra je een onzekere gedachten hebt jezelf tegen te spreken met dingen waar je trots op bent en goed in bent. Vaak is dat lastig als je in een emotie zit maar het helpt wel en op een gegeven moment wordt je er beter in.
Je hebt een hartstikke leuk blog, volg je hart en wees trots op wie je bent!
Liefs,
Sandra
Hé meis, wat een mooi en eerlijk geschreven stuk. Super! Ik denk dat er echt bijna geen mensen bestaan die nooit onzeker zijn. Ik herken heel erg veel in jouw verhaal wat betreft het pesten en het onzeker zijn en ja, dat zijn dingen die je nooit meer vergeet. Die altijd in je achterhoofd blijven. Wellicht zijn wij iets onzekerder als een iemand anders, maar hé, wij zijn ook verdomd sterk geworden door alle dingen die we meegemaakt hebben en daar heb ik best een beetje onzekerheid voor over. We moeten alleen wel zorgen dat het niet de overhand krijgt in ons leven. Dat is bij mij helaas wel gebeurd. Onzekerheid is omgeslagen in angst. Gelukkig heb ik dat ingezien en krijg ik daar nu therapie voor, maar nogmaals, echt iedereen is onzeker. Een hele menselijk eigenschap. Oh, en wat je blog betreft, daar zou ik al helemaal niet onzeker over zijn! Kijk eens hoeveel volgers je hebt en hoeveel trouwe lezers! Nee hoor, meid, geeft niks onzeker zijn, maar het is nergens voor nodig. XX
Echt prachtig geschreven en super herkenbaar. Ik ben zelf heel erg verlegen en onzeker en vooral in de lagere school maakte andere mensen daar blijkbaar een probleem van. Gelukkig ben ik de voorbije jaren toch een beetje zekerder van mezelf geworden.
Zo te horen heb je geen al te makkelijk leven achter de rug. Maar zulke dingen maken je sterker dan dat je zelf misschien denkt. 😉
niet kijken naar andere bloggers en volg je eigen pad! dat doe ik ook, anders verlies je jezelf.
FIjn om te lezen. Zelf ben ik ook echt super onzeker en erg verlegen, door mijn baan is dit wel een stuk minder geworden, maar alsnog niet helemaal weg. Het beste is om niet teveel jezelf met andere te vergelijken, erg moeilijk maar wel waar.
Awh, dat van niet voorbij jongeren durven komen, daar heb ik ook last van. En Bianca, jij bent perfect zoals je bent. Je hebt een prachtige dochter, die super trots is op haar moeder! <3 Ik word/werd voorlopig niet gepest. Kan altijd nog komen heb ik zo het gevoel. Maar qua vernederingen etc. heb ik het ook echt gehad. En ik kan met je meespreken. Die vijand maakt je van binnen kapot. Het is een monster dat ervoor zorgt dat je niet meer bent wie je bent.
Lieve Bianca….Zelf denk ik dat ieder mens onzekerheid kent, alleen zal het niet bij iedereen op het zelfde gebied zijn…Tenslotte willen we allemaal geaccepeetrd worden en ons mooi en ergens goed in voelen….Je hebt op dat gebied een pakketje, want pesten laat niemand in zijn koude kleren staan..dat neem je mee, een heel groot gedeelte van je leven. vrevolgens krijg je als oudere tiener een kindje.
Dat is natuurlijk helemaal niet erg, maar ik weet uit eigen ervaring, dat ineens iedereen heel erg op je let, en er soms over je gepraat word..Zo een tienermoedertje dat kan toch nooit goed gaan!…Alleen men vergeet vaak dat als er een kindje geboren word er ook een moeder geboren word en dat ook een jonge moeder ( verantwoordelijksheid ) gevoel heeft. Vervolgens een plotselinge scheiding, ook dat laat niet in je koude kleren zitten. Het is dus helemaal niet raar dat je vaak onzeker bent over van alles en nog wat…het zou veel raarder zijn als je dat NIET was!
Zo en nu gaan we het even over mijn onzekerheden hebben: Ik heb mij vanaf de dag dat mijn oudte zoon werd geboren ( 28 jaar terug tot , ik denk 2 jaar terug) afgevraagd of ik een goede moeder was…Ondertussen weet ik dat ik een moeder was die het niet makkelijk had, maar nooit bewust haar kinderen tekort heeft gedaan of onjuist behandeld. Ik weet dat ik fouten heb gemaakt, maar ik heb nooit gedacht: ….Haha, laat ik er nu en voor zorgen dat mijn kinderen niet blij met mij zijn!
Iedre ouder maakt fouten, En wie denkt dat het anders is, moet zijn hand dan nu maar opsteken en hem vervolgens maar heel snel eens in zijn eigen boezem steken en heel kritisch naar zichzelf kijken.
Toen ik haast 4 jaar geleden naar Utrecht verhuisde, liet ik alles waar ik jaren aan gehecht was achter, mijn huis, mijn familie, mijn werk, de enkele vriendin die ik had, maar het allermoeilijkste, mijn 3 jong volwassen kinderen …Doodsbang stapte ik in de trein op weg naar een nieuw leven, er was geen weg meer terug! ..Ondertussen ben ik haast 4 jaar verder, heb ik hulp gezocht om over al die dingen te praten, een kleine kenissen en vrienden kring op gebouwd, en een stabiel huwelijk opgebouwd..
Ik mis mijn kinderen nog elke dag, maar en dit klinkt vreemd …….Ik zou voor geen miljoen meer terug gaan naar het leven wat ik eerst had…naarmate mijn leven stabieler werd, werden een heleboel onzekerheden ook minder en begreep ik beter hoed dit werkte in een mens…en ook als je ouder word, word het minder belangrijk wat men van je vind of denkt…echt!
Jij bent een onwijs sterke en moedige vrouw die veel meegemaakt heeft en al veel hindernissen heeft overwonnen..Zelf denk ik dat jij een voorbeeld ben voor een heleboel andere bloggers, tenslotte heb je binnen no time Pinkit, een behoorlijk persoonlijke touch gegeven…je denkt toch niet dat je al die volgers heb gekregen omdat je rommel het internet opslingerde?…Nee, die kreeg je omdat ze je blog leuk vonden en een heerlijk mens zagen, die moeit nam om ook andere blogjes te lezen…
Ik vind jou een toppertje, en geloof mij…ik ben echt niet de enige!
ik vind het altijd erg als ik zoiets lees, het ontroerd me heel erg. en ik ken je blog sinds nu pas maar ik zal je zeker aan mijn dagelijkse blogroutine toevoegen, omdat je zo leuk schrijft!
ik vind het heel rot voor je, gelukkig heb je genoeg vrienden familie, en natuurlijk je lezers om je te steunen!!
liefs meike
Ik geef je een hele dikke knuffel!!
Ik vind het zo goed van je dat je dit met ons durft te delen, het is heel belangrijk dat je er open over bent en dat je er over durft te praten en als je dit op het internet durft te delen, is dat echt heel erg knap! Iedereen is onzeker, het is niet leuk, maar het hoort erbij. Ik ben ook onzeker, ik denk dat iedereen dat wel heeft, over de kleinste dingen kun je je al onzeker voelen, ik zou het liever ook niet willen hebben, maar door in jezelf te geloven en te doen wat je leuk vind, overwin je die onzekerheid, geloof me!
liefs
Ik herken veel in wat je schrijft. Ik werd vroeger ook niet geaccepteerd en heb een hele moeilijke tijd gehad en de lagere school en het eerste deel van het secundair onderwijs. Mijn ouders hadden het niet breed en ik kon ook niet mee met de dure merken die blijkbaar echt iedereen wel kon betalen, ik was klein en ik had (toen nog) scheve tanden, dus alle redenen om gemeen tegen mij te doen (voor mijn schoolgenoten dan toch). Gelukkig werd ik ouder, ging ik naar een andere school en ontdekte ik make-up. Door mezelf mooi op te maken en door mijn groeiende interesse in mode had ik eindelijk iets om fier over te zijn. Vroeger haatte ik mezelf, maar langzaamaan begon ik mezelf beter te voelen en postiever over mezelf te denken.
Nu kan ik alles achter mij laten en is dit verleden tijd. De onzekerheid pakt me echt steeds minder en ik voel me oprecht gelukkig. Wat bij mij helpt is; hou van jezelf, leer van jezelf houden. Als je jezelf niet graag ziet ga je dat ook niet uitstralen. Ga elke dag in de spiegel staan en zeg iets leuk over jezelf bv: mijn haar is mooi vandaag, ik heb mooie ogen, ik heb echt lekker gekookt vandaag,… en geef jezelf elke dag een boost van zelfvertrouwen!
Probeer het eens, want je hebt helemaal niets om onzeker over te zijn!
Dikke kus X Sara
Een ontzettend herkenbaar stuk en wat vind ik het dapper en sterk van je dat je het deelt. Ik heb weinig toe te voegen aan alle positieve en ware dingen die al zijn gezegd. Weet in elk geval dat ik je nu al een prachtmens vind. Knuffel.
Het is echt een van de vervelendste dingen die er zijn, die onzekerheid. Het ergste vind ik nog dat dit bij jou grotendeels door toedoen van andere mensen is gekomen. Als ik heel eerlijk ben snap ik ook helemaal niet waarom juist jij het pispaaltje bent geworden, je lijkt me altijd zo’n warm en aardig persoon en ik snap niet dat anderen dat niet ingezien hebben. In je filmpjes vind ik je er ook altijd zo fris en leuk uitzien, ik zou je wel willen zeggen dat je over je uiterlijk juist helemaal niet onzeker hoeft te zijn en ik weet dat dat moeilijk voor jezelf kan zijn om te geloven, maar het is echt zo!
Onzekerheid is niet leuk en ik weet zelf hoe ontzettend moeilijk het is om je echte zelf te kunnen zijn met zo’n gevoel van binnen, je zet je niet zomaar over onzekerheid heen, hoe erg je dat ook probeert. Het is en blijft moeilijk, maar blijf onthouden dat er altijd mensen zijn die je leuk vinden juist omdat jij ‘jij’ bent. En zelfs je op je blog kun je dat terugzien. Meer dan 1000 mensen die jou volgen omdat ze niet alleen jouw blog leuk vinden, maar juist ook jou! Ze zouden uit honderden soortgelijke blogs kunnen kiezen, maar juist omdat jij degene bent die mensen aanspreekt en je blog dat persoonlijke tintje mee geeft kiezen ze niet alleen je blog maar ook jou uit.
En al die andere blogs die meer volgers hebben, ach, er zal altijd wel iemand beter zijn. Ook al lijkt dat moeilijk, je mag heel trots zijn op jezelf, je blog en wat je allemaal doet in je leven! Die onzekerheid gaat niet zomaar weg, maar je mag me best geloven als ik zeg dat ik niet de enige ben die jou een geweldig persoon vindt. 😉
Ik vind het jammer dat mensen zo onzeker zijn.. Het is helemaal niet nodig! Je bent een hartstikke lieve, mooie en leuke meid.. Al is het niet zo gek dat je onzeker bent door al die dingen van vroeger.. Schud het gewoon van je af, ook al is dat makkelijker gezegd dan gedaan <3. Dapper dat je dit met ons hebt gedeeld!
En nu moet je heel snel stoppen met onzeker zijn hoor!! Je bent een schat van een vrouw, dat zie ik aan je in je filmpjes! Je bent vrolijk en spontaan en je moet je niets aan trekken van wat anderen zeggen. Ik ben vroeger ook gepest, eigenlijk ook omdat ik me niet hetzelfde kleedde en niet overdreven populair deed en dat is niet goed voor je vertrouwen. Gelukkig zijn er ook heel veel lieve mensen die wel in je geloven en zeggen dat je je er niets van moet aantrekken en dat doe ik inmiddels ook niet meer! Kom op dame, geniet van het leven, het is te kort om onzeker te zijn!!!
Zeer herkenbaar! Ik ben ook vaak onzeker en vooral inderdaad als ik kijk naar andere blogs…hoe komt het dat zij zoveel volgers ineens krijgen en ik niet…maar ik hou vol! Ik ben trots op wat ik al bereikt heb. Al ben ik nog wel onzeker over het filmpjes maken…maar hopelijk komt dit snel goed :). Jij bent een super vrouw, super lief en leuk en een geweldige moeder. Ik volg jou echt super graag!
Je hoeft echt niet onzeker te zijn.
Ik ben ook onzeker over mezelf, iedereen denk ik!
Maar je doet het echt goed bloggen & je ziet er een leuke meid uit 🙂
Je moet je zeker niet onzeker voelen!
X
Mooi artikel! Je bent echt een pracht van een mens Bianca. Ik ben zelf best ook onzeker dus ik snap wat je bedoelt. Het is een vreselijk gevoel maar het zit jammer genoeg gewoon in mij. X
Mooi geschreven! Iedereen is onzeker. Je bent echt niet de enige!
*geeft je een dikke knuffel*
Mooi geschreven!
Ik ben ook onzeker over mijn uiterlijk, en dat van die blog, daar herken ik mezelf volledig in!
Liefs,
Eva ♥
Ik reageer via de telefoon dus mn reactie is niet zo lang als ik zou willen.. Maar ik herken veel in je verhaal.. Ik ben enorm gepest en mn minderwaardigheidscomplex is enorm groot.. Je bent een top wijffie hoor..
Ik kan alleen maar herhalen wat velen hiervoor mij al hebben gezegd. Iedereen voelt zich wel ergens onzeker over. De kunst is om te leren van die onzekerheid en het om te draaien in iets positief. En geloof me, ook mij lukt dat ook regelmatig niet 🙂
Je doet het goed. Ik volg je blogs altijd met veel plezier ook al reageer ik niet veel. Vooral doorgaan 🙂
wauw heel mooi geschreven meid, en je bent echt niet de enige die onzeker is ik ben het ook heel vaak nog! liefs x
Wat ontzettend mooi geschreven. Het feit dat je hier over durft te schrijven maakt je een stuk zekerder dan je denkt dat je bent hoor! Echter weet ik wel hoe je je voelt want ik ben het ook. En niet zo een beetje … Wat het nog erger maakt is dat mensen denken dat ik heel erg zeker ben en het niet gelijk te zien is (bij jou dus ook niet!)
Ik ben erg onzeker als het over liefde gaat 🙂
Heel erg herkenbaar helaas ook hier, al ben ik niet zo onzeker over mijn uiterlijk, maar ben wel heel erg bang dat mensen mij stom/dom vinden, of dat ze over me heen lopen. Merk wel dat het minder wordt hoe ouder ik word gelukkig.
Dat meisje van vroeger zag altijd een plekje in je hebben daar kunnen jullie beiden niks aan doen. Maar laat de niet prettige, de niet fijne herinneringen niet de basis innemen.
Lijf dicht bij jezelf staan en begin met kleine babystapjes je onzekerheid te overwinnen, je zult zien eenmaal als je de eerste stapjes hebt gezet de rest vanzelf volgt. Jij bent een moeder, wees een sterke moeder zodat jouw kind dit ziet en er van leert.
En de omgeving? Don’t give a f*ck. Raar om op een camping in een chalet te wonen? Hoezo!? Omdat zij een idioot idealistisch beeld hebben meegekregen van hun ouders.
Je bent een prachtmeid, laat niemand dit ontkrachten. Wees je eigen soldaat maar niet uiteindelijk je eigen vijand.
Wat goed dat je dit post. Het leven draait niet alleen om de nieuwste make-up hebbedingetjes 😉
Wat mooi dat je dit van je afschrijft! Weet wel dat het niet echt weg is hoor, het is wel een goed begin ;-} Neem de mensen om je heen serieus en koester degenen die jou het gevoel geven het waard te zijn, want dat ben je echt! Succes hiermee, het komt goed ღ Liefs!
Goed om hierover te schrijven! Ik herken het ook heel erg en ben zelf over zowat alles onzeker (uiterlijk, werk, relatie, bloggen…). Top dat je hier zo open over kan zijn.