MOMMY TALK| OPVOEDEN DOE JE ZO?!

Het is weer tijd voor een Mommy Talk. Ik ga bij dit soort artikelen er lekker voor zitten en mijn gedachtes verwerken in een artikel. Voor dat ik dit artikel ga beginnen wil ik als eerst even zeggen dat ik hiermee niemand wil beledigen, aanvallen en sommige dingen zijn gewoon geschreven met een dikke knip oog.

Vanaf het moment dat ik zwanger was tot nu Sterre inmiddels 7 is , heb ik er steeds mee te maken gehad. Het opvoeden! Oké in de buik heb je daar nog niet echt mee te maken, maar na de bevalling begint het gelijk. Zo moet je keuze’s maken of je kindje laat huilen als het in zijn/haar bedje of de box lig, wat voor voeding. En later komen de time out’s erbij het straf stoeltje, regeltjes, afspraken, in de hoek of welke manier dan ook.Iedereen doet zijn/haar eigen kind opvoeden op een andere manier, want geen enkel mens is het zelfde dus de opvoeding kan ook wel eens verschillen met hoe dat je het misschien zelf gewend ben. Ook kan het zijn dat jezelf denkt “dit wil ik totaal anders doen dan zoals mijn eigen ouders mij hebben opgevoed).

Toch zijn er altijd mensen die het niet eens zijn met jouw opvoeding, of die ongevraagd allerlei adviezen gaan geven of heel betweterig over komen. Geloof mij dit blijf je houden hoe jong of oud je kindje ook is. Dit kan je accepteren, je er aan ergeren of er iets van zeggen, maar toch zal dit iets zijn wat denk ik altijd wel terug komt. Nou is mijn dochtertje pas 7 dus hoe dit over een aantal jaar zou zijn weet ik niet, maar ik ga er vanuit dat dit altijd wel een beetje het zelfde zal blijven.

Vaak als mensen iets zeggen als “ja maar mijn kindje doet dit op deze manier” “het zoontje van de buren kan wel de hele tijd stil zitten zonder te huilen” of  “kan je het niet beter zo doen?” dan bedoelen ze het mééstal (er zijn uitzonderingen haha) met een goede bedoeling, omdat ze je willen helpen. Dit kan alleen een beetje verkeerd vallen, of het kan ook zijn dat je het juist fijn vind dat je zulke adviezen krijg. Ik had het zelf vroeger (dit klinkt zo tuttig maar jullie snappen mij) met het consultatie bureau, zelf was ik nog jong en had ik geen ervaring…ik was zelf nog een kind! Dus alles wat hun mij vertelde deed ik ook, maar of dat uit eindelijk ook allemaal zo goed was om te doen? Nee ik denk dat ik op sommige momenten beter naar de situatie zelf had moeten kijken en naar mijn eigen moeder instinct had moeten luisteren.

In de afgelopen 7 jaar heb ik heel veel geleerd en weet ik inmiddels zelf denk ik wel het beste wat goed is voor mijn eigen dochter, natuurlijk zijn er wel eens tips of adviezen welkom…maar daar vraag ik dan meestal zelf naar bij bijvoorbeeld een vriendin, mijn moeder of een ander familielid. Toen Sterre net was geboren tot een jaar of 3 heb ik mij echt heel vaak lopen ergeren aan van die “goed bedoelde” adviezen, ik zag niet in dat ze ook echt goed bedoeld konden zijn. Ik dacht dat iets alleen werd gezegd om mij op de vingers te tikken dat ik wat fout doe, maar inmiddels weet ik beter (zoals ik net al zei er zijn uitzonderingen).

De opvoeding van je kindje(s) is iets wat moet groeien je kan niet alles in één dag of één jaar weten, want ook je kindje(s) veranderen qua gedrag en daar word de opvoeding natuurlijk op aangepast. Wat ik met dit artikel probeer te zeggen is dat er niet alleen maar één juiste manier van opvoeding is. En dat niet iedereen het even fijn vind om ongevraagd advies te krijgen, tips of opmerkingen. Sommige mensen gaan zich juist daar door onzeker voelen, en twijfelen of ze het wel goed doen. Opvoeden doe je als ouder zijn op je eigen manier, en zolang je dat met veel liefde doet kan dat volgens mij nooit de verkeerde manier zijn…

Q: Hoe denken jullie hier over?