Het moment is aangebroken nog even en je moet naar de tandarts toe, voor de afspraak die maanden geleden eens is gemaakt. Je hebt dan twee keuze’s afzeggen of gewoon gaan! Zelf heb ik meerdere afspraken maanden verschoven en ik kan je vertellen op het moment zelf goed voelt om te doen, maar je schiet er geen reet mee op. Dus eigenlijk is er maar één echte mogelijkheid en dat is gewoon gaan!
Mijn eigen tandarts fobie is begonnen toen ik nog een jong meisje was. Ik weet er niet veel meer van alleen dat ik het dood eng vond om er naar toe te gaan. Mijn moeder weet nog wel alle verhalen en details, maar die slaan we uit schaamte gewoon even over haha.
Zodra de dag is aangebroken ga je natuurlijk even flink extra je tanden poetsen, flossen, ragen, mondspoeling gebruiken. De tandarts heeft dat natuurlijk zo door dat je normaal minder je best doet, maar hij zegt daar gewoon netjes niks over. Je zit in de wachtruimte en je hoort je naam, nu is er geen weg meer terug.
In de behandelkamer begint het praatje om je op je gemak te stellen, en de tandarts gaat kijken wat er allemaal gaat gebeuren. Stiekem weet hij dat al door de vorige afspraak, foto’s enzovoort maar toch even kijken of er nog meer of minder moet gebeuren. Ik had het geluk dat er naast waar voor ik kwam nog twee dingen moesten gebeuren, wat voelde ik mij toch een enorme bofkont op dat moment. Van te voren had ik al aangegeven een verdoving te willen hebben en ik kreeg er twee, links boven en onder. Ik had mij helemaal ingebeeld dat die verdovingen onwijs pijn gingen doen, maar eerlijk gezegd voelde ik ze amper. Daarna was het 15 minuten wachten in de wachtkamer, zodat de verdovingen konden inwerken en de tandarts lekker van zijn koffie kon genieten.
Ik merkte dat mijn mond ging tintelen, mijn tong voelde raar en volgens mij zat ik ook de hele tijd op mijn wang te bijten (om maar even niks te zeggen over het kwijlen). De 15 minuten vlogen voorbij (ja dan wel he, en als je ergens anders op wacht gaat de tijd altijd zo langzaam). Ging de tandarts en assistent weer vrolijk verder, op een gegeven moment had ik drie van die instrumenten in mijn mond en hun zaten te kletsen over hele lieve schattige puppy’s. Een afleidingsmethode die vaak word gebruikt bij kinderen, en gelukkig ook bij mij.
Na een half uur bezig te zijn met vullen, slijpen, boren en weet ik het allemaal was ik klaar! En eigenlijk was het helemaal niet eng om naar de tandarts te gaan. Die beste meneer is hartstikke aardig, en heeft er rekening mee gehouden dat is het eng vind. Ik heb mij zo zitten op te naaien dat ik er heen moest gaan, en mij zo bang gemaakt terwijl het helemaal niet nodig was. En helaas weet ik nu al dat het bij de volgende afspraak weer zo zal gaan. Ik merk wel dat het minder is geworden, maar ik loop er nog steeds niet fluitend naar toe.
Ik wordt dit jaar 28 en ben gewoon nog steeds bang voor de tandarts. Omdat ik een dochtertje heb probeer ik wel het juiste voorbeeld te geven, en ga ik ook steeds meer en vaker er heen. Ook probeer ik totaal niet angstig over te komen als zij erbij is, de grotere afspraken zoals vanmorgen maak ik onder schooltijd zodat ze er niet bij is.
Ben jij zelf ook wel eens bang voor de tandarts geweest of misschien ook nog steeds? Mocht je tips hebben dan zijn ze natuurlijk ook altijd welkom.
Oh nee Bianca, wat doe je mij aan, haha! Als ik je verhaal lees van die verdoving en al die instrumenten in je mond, dan zit ik al te bibberen op mijn stoel. Ik vind het zo eng om bij de tandarts te gaan en ik stel deze afspraak dan ook al lang uit, maar zoals je zegt maak je het zo alleen nog erger. Het ding is dat ik jaren dezelfde tandarts had en daar voelde ik me wel redelijk op mijn gemak bij, maar momenteel kan hij geen nieuwe afspraken meer bij nemen en ben ik dus verplicht om naar een andere te gaan, wat mijn angst natuurlijk nog groter maakt. Ik heb trouwens geen idee waar die angst vandaan komt. Ik kan me geen trauma of dergelijke herinneren uit mijn kindertijd en toch vind ik het zo eng! X
Ik heb PRECIES hetzelfde met de tandarts… altijd zo zenuwachtig, maar uiteindelijk valt het wel redelijk mee.
Oh boy, ik ben gisteren nog geweest. Ik had het lef om het 3 jaar uit te stellen! Wat natuurlijk veel te lang is, met als gevolg dat mijn volledige mond onder handen moet genomen worden. Gelukkig geen gaatjes, maar wel veel tandsteen en tandplak. Volgende maand moet ik terug.. en eens mijn mond in orde staat, heb ik een afspraak bij de Orthodontist omdat ik mijn tanden recht willen laten plaatsen.. ik vrees dat de hel dan pas zal beginnen!! Ook geen idee waar mijn angst vandaan komt, gelukkig ga ik nu naar een ‘bevriende’ tandarts en dat scheelt een pak, hij stelt me echt wel gerust. En hij werkt met een laser om gaatjes te vullen, dus geen geboor en geklop!
Liefs,
Eefje
Haha herken me een beetje in u.
Ik ga nooit graag naar de tandartsen alleen al dat boren, krijg ik de rillingen van. Maar als het een maal moet dan moet het..!
Hey Bianca,
Och wat herkenbaar ook. Ik had vroeger een verschrikkelijke tandarts en door hem had ik vaak angst, maar sinds ik een aantal jaar een andere tandarts heb, is dat gelukkig een wat minder geworden. Al hoeveel ik twee jaar geleden twee keer achter elkaar een wortelkanaalbehandeling heb gehad, werkt dat niet echt mee natuurlijk. Bij elk pijntje dat ik nu heb, ben ik doodsbenauwd dat het weer raak is, gelukkig is dat niet zo. Maar ik ga wel naar de tandarts, omdat ik best een lastig gebit heb, en ik ben blij dat de angst minder is geworden sinds ik een nieuwe tandarts heb. Ik denk ook inderdaad dat een aardige tandarts wel helpt en ook inderdaad als ze rekening mee houden dat je bang bent. Dat deed mijn eerste tandarts dus niet en die ik nu heb wel 🙂 . Goed van je dat je bent geweest vanochtend en ook goed dat je het onder schooltijd hebt gedaan 🙂 . Hopelijk ben je de volgende keer iets minder angstig 🙂 . Al heb ik dat zelf ook wel altijd haha, als ik toch weer heen moet..pff ik ga er echt niet graag heen hehe.
Liefs!
Ik vind het ook verschrikkelijk. Toevallig deze week ook geweest, voor het vullen van een gaatje. Doodnerveus, om uiteindelijk zonder verdoving te laten boren en vullen en in no time weer buiten te staan. Viel zo ontzettend mee!
Naar de tandarts gaan vind ik niet het allerleukste om te doen, maar echt afschuwelijk vind ik het niet meer…En dat is echt wel anders geweest, ik vond het echt iets waar ik echt alle moeite voor deed om er onder uit te komen….maar de beste man heeft mij al een paar keer van veel pijn afgeholpen en sindsdien vind ik het minder vervelend dan ervoor…wel vind ik het erg fijn als ze goed vertellen wat ze gaan doen, zodat ik weet wat er gebeurd…ik voel mij toch wel wat kwetsbaar, zo liggend in die stoel met mijn mond open…
Ik ben echt heel erg bang voor de tandarts. Niet heel gek want een tijdje geleden, moest ik 2 kiezen laten trekken en die werden getrokken zonder verdoving. Ik gilde het uit van de pijn en sinds dien ben ik echt als de dood. Ik durf daardoor echt niet meer, gelukkig mag ik van de verzekering naar een andere tandarts, maar ik ben door dat trekken zo bang geworden dat ik het steeds maar uitstel. De tandarts gaf als excus dat ze dacht dat ze er al verdoving had ingedaan. Maar zelfs met mij geschreeuw en gejank dacht ze bij de 2e dat ik me aanstelde. Ik had op dat moment zo’n pijn dat ik niet eens boos kon zijn. Ik was helemaal van de kaart. 🙁
Ik ben niet bang, maar ik hebber wel een hekel aan. Omdat ik altijd gaatjes heb.. wat ik ook doe. Heb geen pech met mn gebit volgens de tandarts.. nou fijn! Als k hersteld ben van mn operaties moet ik dus ook weer 2x gaatjes laten vullen.. verschrikkelijk!
Het is ook niet mijn hobby om naar de tandarts te gaan :-/
Ik heb er gelukkig nooit angst voor gehad, maar ik kan me goed voorstellen dat het erg vervelend is. Zelf ben ik werkzaam als tandartsassistente en ik kan niets anders zeggen dan toch netjes elk halfjaar blijven gaan, want je maakt het uiteindelijk alleen maar erger voor jezelf en de tandarts is er juist om je te helpen! Gewoon aangeven dat je (erg) bang bent.
p.s. Ik vind het knap van je dat je uiteindelijk toch bent gegaan en je je groot houdt voor Sterre!
♥ xx Liefs
Ik ben dus niet de enige die met lood in de schoenen naar de tandarts gaat en op veertjes vertrekt als alles weer achter de rug is! Groetjes
Ik vind dit zelf ook echt vreselijk en stel het altijd maar uit. Geen idee waar mijn fobie vandaan komt, want ik heb eigenlijk nog nooit iets engs meegemaakt.
Ik heb de tandarts eigenlijk nooit echt eng gevonden, misschien ook mede doordat ik nooit echt iets met mijn gebit heb gehad? Ik heb alleen een keer 2 melkkiezen moeten laten trekken omdat de volwassen kiezen er wel onder zaten maar niet vanzelf naar boven kwamen, dus die hadden wat hulp nodig 🙂