Zoals het jullie vast wel is opgemerkt, deel ik minder persoonlijke mama onderwerpen. Dit komt o.a. omdat mijn dochter in de puberteit zit en ik heb ook respect voor haar privacy (ik deel wel eens een fout, maar ik heb het over TMI onderwerpen). Maar toch mis ik het schrijven van dit soort artikelen soms wel. Het is toch fijn om van mij af te kunnen schrijven en tips met elkaar te kunnen delen….
Het begin van de puberteit
Midden vorig jaar merkte ik een verandering bij mijn dochter, niet alleen ging ze de lengte in, maar ook haar gedrag was anders. Ze is altijd super vrolijk, maar nu was ze meer afwezig en op zichzelf. Waar ze eerst veel wilde knuffelen en leuke dingen samen wilde doen, was ze nu liever alleen op haar kamer muziek aan het luisteren en/of gamen met klasgenoten.
Opstandig?
Ik was zelf vroeger in de puberteit mega opstandig, niet altijd even vriendelijk en netjes. Vooral mijn moeder heeft wel eens flinke buien over der heen gekregen (sorry mam!), ik was al bang dat ik dat ook zou mee maken. Gelukkig -even afkloppen op hout- is dat tot nu toe nog niet het geval. Ja, er komt wel eens een maandelijkse snauw, maar dat is het dan ook. Geen driftbuien, stiekem gedoe of liegen…maar de puberteit duurt nog een paar jaar, dus ik roep dit nog niet te hard haha!
Het was wel even wennen…
Vooral eind vorig jaar/begin dit jaar, moesten wij allemaal erg wennen aan de puberteit. Sterre natuurlijk vanwege alle lichamelijke en geestelijke veranderingen en wij omdat ze niet meer het lieve kleine meisje-meisje is. Sinds de zomervakantie merk ik dat ze weer vaker lacht, soms toch wel weer een jurkje draagt en iets anders dan alleen maar zwarte kleding. Ook komt ze meer van haar kamer af, om gezellig te kletsen, spelletje te doen of met zijn alle een film te kijken. De puberteit was voor ons allemaal even wennen en we hebben nog een paar jaar te gaan, hopelijk blijft het allemaal zoals nu gaan.
Ik moet leren loslaten
Omdat Sterre één keer is blijven zitten, zit zij nu in groep 7. Ik heb dus een jaar langer de tijd om haar meer los te laten. Als zij naar de middelbare school gaat, moet zij ook alleen fietsen (of met vrienden), keertje alleen thuis zijn en zichzelf kunnen redden. Nu weet ik dat zij dit al kan, want ze zit al eens een uurtje of ander half alleen thuis en ze doet alles al zelf. Maar toch vind ik het nog lastig, het liefst help ik haar overal bij…dat is voor mij de komende maanden weer een nieuw leerproces.
Mochten jullie je eigen ervaringen met betrekking tot de puberteit en/of tips willen delen, laat die dan vooral achter in een reactie.
Misschien ook interessant om te lezen:
Tips voor de perfecte meidenavond
Pixi Heart Defensor Eye Heart Palette
Holika Holika Watermelon Aqua Sleeping Mask
Zo herkenbaar!! En soms…moet je loslaten. Dat doen we hier met bijna 14 jarige puberdochter nu. We laten haar een keer flink op de snufferd gaan en daarna pakken we haar weer op en gaan er weer tegenaan. Ook is de middelbare school iets heel anders. Mijn man is zelf een voortgezet onderwijs docent en weet hoe het er aan toe gaat. Vooral in gesprek blijven met elkaar en opletten bij social media want soms gebeuren er heftige dingen. Gelukkig komt ze ons wel alles eerlijk vertellen en gelukkig heeft ze niet alleen haar sombere-ik-ben-een-mega-monsterlijke-puber dagen maar ook gezellige dagen, knuffelen en tegen je op de bank aanzitten wil ze ook nog steeds. Met liefdesverdriet komt ze ook eerlijk alles aan mij vertellen dus ben blij dat ze dit allemaal doet. En ja….We hebben ook schreeuw dagen! En de volgende dag is alles weer ok!! Zo blij dat de 2e een jongen is hahahaha. Die is zo anders. Maar ja…Die gaat met 11 jaar volgend jaar naar de middelbare dus wat brengt ons dat allemaal…
We zullen het meemaken!!
Sterre is een prachtig meisje en zolang mama en papa (en bonus ouders) open staan komt ze vanzelf ♡
Prima juist en goed dat je dit deelt, zeker als mensen het herkenbaar vinden en tips kunnen geven. Ik herken ook veel, Tom had heel lang ook zo een zwarte periode qua kleding, alles moest zwart zijn. En hij was ook meer in zichzelf gekeerd.
Ik was een heel lastige puber, mijn zussen en broer waren best braaf, ik fladderde maar rond en inderdaad, als je ouder bent dan besef je pas hoe moeilijk dat geweest moet zijn voor je ouders. Zeker als je zelf moeder bent merk je dat goed. Ik ging ook vrij snel mijn eigen weg.
Loslaten is echt een kwestie van wennen, eerst maak je je de hele tijd zorgen en daarna komt de tijd dat je bv. rustig weg kan gaan. Hij redde zich prima, sterker nog, hij vond het heerlijk als pa en moe een keer weg waren! Maar ik merkte ook dat ie altijd weer blij was als we weer thuis waren. Dat is weer zo lief!
Babs onlangs geplaatst…De 25 Foodvragen Tag